وقتی هابل به مرکز آندرومدا خیره میشود

در این تصویر جدید، تلسکوپ فضایی هابل روی سیاهچاله ای با جرم 100 میلیون جرم خورشیدی در ناحیه برجسته کهکشان همسایه M31 یا کهکشان آندرومدا متمرکز شده است که یکی از معدود کهکشانهای خارج از راه شیری است که...
با چشم غیرمسلح میتوان دید و تنها دیگر کهکشان غول خوشه کهکشانی محلی (Local Group ) میباشد. (کهکشان غول دیگر این خوشه کهکشان راه شیری خودمان است).

این بهترین عکس نور مرئی است که تا کنون از هسته یک کهکشان خارجی گرفته شده است. افق رویداد این سیاهچاله، نزدیکترین ناحیه در اطراف سیاهچاله که نور هنوز میتواند فرار کند، کوچکتر از آن است که دیده شود.اما این ناحیه در وسط یک خوشه فشرده از ستارگان آبی در مرکز عکس قرار گرفته است.این خوشه متراکم از ستارگان آبی به وسیله هسته دوگانه بزرگتر M31در بر گرفته شده است، که توسط تلسکوپ فضایی هابل در سال 1992 کشف شد. این هسته دوگانه در واقع یک حلقه بیضوی از ستارگان سرخ مسن در مدار سیاهچاله است اما بسیار دورتر از ستارگان آبی قرار دارند. هنگامی که این ستارگان در دورترین نقطه از مدارشان به دور سیاهچاله قرار میگیرند کندتر حرکت کرده و این تصور و ابهام برای ما ایجاد میشود که انگار کهکشان آندرومدا دو هسته دارد.

ستارگان آبی که اطراف سیاهچاله را احاطه کرده اند بیشتر از 200 میلیون سال عمر ندارند، و بنابراین باید نزدیکی سیاهچاله در یک مکان پر آشوب ناشی از انفجارات تشکیل ستارگان به وجود آمده باشند. ستارگان آبی عظیم آنچنان زندگی کوتاهی دارندکه اگر جای دیگری تشکیل شده باشند زمان کافی برای داخل شدن در درون سیاهچاله را نخواهند داشت.

ستاره شناسان سعی میکنند بفهمند که ستاره های جوان چگونه در مکانی تا این حد نزدیک به منطقه گرانش سیاهچاله تشکیل شده و چطور در این محیط بی نهایت به حیات خود ادامه میدهند. این حقیقت که ستارگان جوان در کهکشان راه شیری خودمان هم در نزدیکی سیاهچاله مرکزی قرار دارند نشان میدهد که این پدیده در کهکشانهای مارپیچی امری عادی میباشد
ادامه ...