سلام
من دختری بیست و چهار ساله هستم.مهندس برق،با یک موقعیت کاری خوب و دانشجوی کارشناسی ارشد.زمانی که دانشجوی ترم آخر لیسانس بودم توی یه سری از دوره ها خارج از دانشگاه شرکت می کردم ،توی اون مدت با آقایی که دوره ی مشابه دوره ی من داشتن آشنا شدم.ایشون 4 سال از خودم بزرگتر و مهندس مکانیک هستن.اون زمان خیلی رسمی از من خواستن که توی یه پروژه ی کاری باهاشون همکاری کنم،پروژه شون به کار من میومد و من که دیگه فارغ التحصیل شده بودم قبول کردم.توی چند ماهی که با هم همکار بودیم روابط رسمیمون ادامه داشت.خیلی راحت باهاش صحبت می کردم و خونواده ام در جریان تموم کار و بارم بودن.علی رغم رابطه ای که به خاطر غرور من و مردونگی اون خیلی خیلی رسمی و خشک بود بهش وابسته شدم.تا اینکه کارمون تموم شد و منم به شدت مشغول درس خوندن برا ارشد شدم.توی این مدت تقریبا چند وقت یه بار تماس می گرفت و در مورد درسامو این چیزا سوال می پرسید.هرچند که تماساش خوب بود ولی رفتارش هیچ وقت دلیلی بر محبت بیشتر نداشت.تا اینکه من امتحانمو دادم و بعدش ازم خواست که ببینه منو.به شرکتی که کار میکنه رفتم و اونجا مادرشو دیدم.خیلی عادی و رسمی با مادرش صحبت کردم،بدون هیچ بحث اضافه ای.بعد از اون دیدار ازم خواست که شب نت بیام که چت کنیم با هم.خیلی خوشحال بود و گفت که مادرش کلی تعریف کرده ازم.اون شب بهم گفت که چند سال پیش خانمی توی زندگیش بوده که بهش خیانت کرده و رفته.گفت که با وجود اینکه دو ساله از زخمی که به قلبش زده شده میگذره بازم از برقراری یه رابطه کاملا ترس داره.گفت که بهم علاقه داره و براش مهم هستم.اون شب من هم خیلی ناراحت شدم و هم خوشحال.قبول اینکه کسی که دوسش دارم چند سال با یکی دیگه دوست بوده به شدت برام سخت بود اما به هر حال از دوست داشتنش مطمئن شدم که خوب بود.بعد مدتی هر دو سر کار رفتیم.کار من کاملا ظریف و زنانه و کار اون خشن و مردانه.اما سر کار رفتن و بعد دانشگاه رفتن یکم از هم دورمون کرد.من هر 6 ماه یه بار میتونم ببینمش و مادرم در جریان تموم دیدار هامون هست.الان اصلا تکلیفم مشخص نیست.نمیدونم که چیه برنامه ش برای زندگی.به خاطر وابستگی که بهش پیدا کردم موقعیتای خوبمو دارم از دست میدم.دوسش دارم و بعد از 2 سال رابطه نمی تونم کسیو جایگزینش کنم.چیکار کنم من؟؟؟؟؟