خودشيفتگي در زبـان هاي اروپـايـي بـه « نارسيسم » موسوم است . واژه نارسيس از همـان نرگس که در زبان فارسي است منشا مي گيـرد . اين افراد خود را بدون جهت بزرگ مي پندارنـد که ممکن اسـت بـه صـورت رفتـارهاي بـزرگ منشانه هم تظاهـر يابد. اينها نيازمند توجه و ستايش دايمي هستند و اگر ديگران از اين کار غفلت کنند ، خود به جست و جوي تحسين مي پـردازنـد و ديگران را وادار به تـمجيـد از خويش مي کننـد . اگر دوست يا همسـر آنان لحظه اي دست از تحسيـن آنان بـردارد ، خشمگيـن ، مضطـرب و افـسرده مي شوند و با رنجيدگي او را به قدرناشناسي و حماقت متهم مي کنند .درمان اين بيماران و حتي متقاعد کردن آنان براي مراجعه به روانپزشک کار دشواري است زيرا آنها اظهار مي کنند که مـن از دکتـر بيشتـر مي دانـم . به هـر حال روان درماني با هـدف ايجاد بينـش بـراي بيـمار ، درمان اصلي را تشکيل مي دهد .
↧