سابقه يوتونازي به قرنها قبل از ميلاد مسيح باز ميگردد..
از ان زمان پايان دادن به زندگي بيماران هميشه در علم پزشكي مطرح بوده هر چند بر خلاف تمامي اموزه هاي همه اديان ميباشد.
در سل 1939 حيات پادشاه بريتانيا جرج پنجم با خوردن كوكايين و با كمك پزشكش لرد داوسن پايان يافت. نازي براي كشتن كولي ها و معلولان كه به اعتقاد خود سرشت بشري را الوده ميكردن از اين واژه استفاده ميكردن .
باور مسلط اما امروزي و افكار عمومي يوتونازي را مرگ داوطلبانه ، بي درد سر و ارامي تلقي ميكند كه فرد در مرحله پايان زندگي به اختيار خود ان را انتخاب ميكند.حال به چهار باور غلط ميپردازيم:
درد :
مصاحبه متعددي كه با بيماران مبتلا به سرطان ايدز و ساير بيماري هاي كشنده انجام شده نشان ميدهد كه انگيزه بسياري از اين بيماران درد نبوده است تنها حدود 22 درصد افراد بين سال هاي 1998 تا 2009 در ايالت اورگان كه با كمك پزشك خود خودكشي كرده اند به دليل درد بي امان يا ترس از درد بوده است
مهمترين انگيزه اين افراد افسردگي ، نا اميدي ترس از وابستگي به ديگران و از دست دادن كنترل فردي بوده .
محققان هلندي نيز در سال 2005 اعلام كردند كه افراد مبتلا به يوتونازي 4 برابر سايرين بودند .
پس به نظر يوتو نازي نوعي واكنش به افسردگي است تا درد.
فناوري پيشرفته:
دومين باور اشتباه اين است كه برخي معتقدند يوتونازي از نتايج پيشرفت فناوري است. يعني همان چيزي كه زندگي برخي را افزايش داده بايد زندگي عده ديگري را به درخواست خودشان كوتاه كند.
اين عمل بيش از انكه وابسته به علوم باشد نوعي طرز فكر است كه تاريخش به رم و يونان باستان ميرسد.در ايالات متحده نيز اولين لايحه در 1905 تدوين شد يعني پيش از كشف انتي بيوتيك و دياليز و دستگاه تنفس و لوله تغذيه معده ، پس مركز باور يوتونازيمحترم شمردن استقلال فرد براي پايان زندگي است نه پيشرفت فناوري.
راهي براي همه:
برخي تصور ميكنند يوتونازي راهي است براي همه انها ميگويند قانوني كردن يوتونازي از مرگ دردناك و فكر به ان جلو
گيري ميكند.حتي در كشورهاي كه اين عمل قانوني است تعداد بسيار كمي اين راه را انتخاب ميكنند.
در ايالت اورگان از سال 1998 تا 2011 596 نفر اين روش را انتخواب كردند كه ميشود 2/ درصد بيماران صعب العلاج در هلند نيز بعد از 3 دهه كمتر از 3 درصد بيماران اين روش استفاده كردند و بقيه از واپسين ساعات عمر خود هم استفاده كردند.
اگر بخواهيم بگوييم چه كسي سود برده و چه كسي زيان افراد مرفه و تحصيل كرده كه اگاهانه تصميم گرفته اند سود برده و افراد نيازمند نا اگاه با امكانات مالي كمتر كه بيماريشان باري است بر دوش ديگران اين روش را انتخاب ميكنند.
مرگ اسان و بي درد سر :
بر خلاف باور عموم اين روش هيچ تضميني ندارد . هيچ داروي براي اين كار يا حتي اعمال روش هاي به ظاهر اسان چون از دست دادن خون بدون عوارض نيست. مثلا ممكن است دوز دارو به اندازه كافي نباشد و فقط فرد را بيهوش كند
مرگ اسان با كمك پزشك فرجام غير واقعي است . پس به زندگي بهتر فكر كنيم