سه بار دیگر هم شمرد..... دو تا کم بود....
دو بار دیگر هم..... نه.....انگار سه تا کم بود.....
مهم دو بار و سه بار و دو تا و سه تا نبود ! مهم این بود که چندتا از چشمهایش کم شده بود!
اصلا نمی دانست کجا و چطور چشمهایش را گم کرده!
آخرین چیزی که یادش می آمد برخورد با او بود، ، روی سه پای عقبیِ سُم دارش نشسته بود ، با شش تا گوش و سَری شش ضلعی که دائم مثل جغد صد و هشتاد درجه می چرخید!!! در مرکز تقاطع قطرهای اضلاع صورتش یک چشم آبی رنگ کوچک با نگاهی مشکوک ، کینه توزانه نگاهش می کرد!
حتما اون چشمانش را دزدیده بود!
کسی که یک چشمِ نیم سانتیِ شب کور دارد، بی شک به صد و بیست و هفت چشمِ نقره ایِ پرنورِ او حسودی اش می شد!
هرچند نبودن سه تا چشم از صد و بیست و هفت چشم او مشکلی برایش ایجاد نمی کرد ، اما کسی چه می دانست ، شاید روزی به همان سه جفت چشم محتاج می شد!
کمی سبُک سنگین کرد.....
مضنونی جز کله-شش گوشه ای وجود نداشت!
خوب بود که راه لانه ی کله شش گوشه ای را خوب به خاطر سپرده بود!
چشمانش را بست و لانه ی کندو مانند او را در ذهن مجسم کرد. حسِّ بلند شدن و پسپ برخورد به زمین.....
هر صد و بیست و چهار چشم باقی مانده اش را همزمان باز کرد.
به جلوی سوراخ ورودی لانه ی کله شش گوشه ای رسیده بود.
صدای جهنم محض! صدای فریاد و التماس!شکستن و تهدید....
از چسب های تار مانندِ لانه ی کندویی شکلِ کله شش گوشه ای به داخل نگاه کرد!
بله! حدسش درست بود! چشمهایش! چشمهایش آنجا بود.....
اما....
کله شش گوشه ای کورمال کورمال و با ناله دور خود می چرخید....
فریاد می زد و به دیواره ها برخورد می کرد.
یک جفت چشم آبی با نگاهی مضنون در دستهایش بودند....
و سه چشمِ نقره گونِ او روی میز....
کله شش گوشه ای یادش رفته بود که سرش تنها ظرفیت یک چشم را دارد نه بیشتر! و حتی اگر تمام چشمهای دنیا را در اختیار داشته باشد ....
وقتی که چشمهای خودش نباشند.... کور است....
----------------------------------------------------------------------------
شیدا.ر
دو بار دیگر هم..... نه.....انگار سه تا کم بود.....
مهم دو بار و سه بار و دو تا و سه تا نبود ! مهم این بود که چندتا از چشمهایش کم شده بود!
اصلا نمی دانست کجا و چطور چشمهایش را گم کرده!
آخرین چیزی که یادش می آمد برخورد با او بود، ، روی سه پای عقبیِ سُم دارش نشسته بود ، با شش تا گوش و سَری شش ضلعی که دائم مثل جغد صد و هشتاد درجه می چرخید!!! در مرکز تقاطع قطرهای اضلاع صورتش یک چشم آبی رنگ کوچک با نگاهی مشکوک ، کینه توزانه نگاهش می کرد!
حتما اون چشمانش را دزدیده بود!
کسی که یک چشمِ نیم سانتیِ شب کور دارد، بی شک به صد و بیست و هفت چشمِ نقره ایِ پرنورِ او حسودی اش می شد!
هرچند نبودن سه تا چشم از صد و بیست و هفت چشم او مشکلی برایش ایجاد نمی کرد ، اما کسی چه می دانست ، شاید روزی به همان سه جفت چشم محتاج می شد!
کمی سبُک سنگین کرد.....
مضنونی جز کله-شش گوشه ای وجود نداشت!
خوب بود که راه لانه ی کله شش گوشه ای را خوب به خاطر سپرده بود!
چشمانش را بست و لانه ی کندو مانند او را در ذهن مجسم کرد. حسِّ بلند شدن و پسپ برخورد به زمین.....
هر صد و بیست و چهار چشم باقی مانده اش را همزمان باز کرد.
به جلوی سوراخ ورودی لانه ی کله شش گوشه ای رسیده بود.
صدای جهنم محض! صدای فریاد و التماس!شکستن و تهدید....
از چسب های تار مانندِ لانه ی کندویی شکلِ کله شش گوشه ای به داخل نگاه کرد!
بله! حدسش درست بود! چشمهایش! چشمهایش آنجا بود.....
اما....
کله شش گوشه ای کورمال کورمال و با ناله دور خود می چرخید....
فریاد می زد و به دیواره ها برخورد می کرد.
یک جفت چشم آبی با نگاهی مضنون در دستهایش بودند....
و سه چشمِ نقره گونِ او روی میز....
کله شش گوشه ای یادش رفته بود که سرش تنها ظرفیت یک چشم را دارد نه بیشتر! و حتی اگر تمام چشمهای دنیا را در اختیار داشته باشد ....
وقتی که چشمهای خودش نباشند.... کور است....
----------------------------------------------------------------------------
شیدا.ر