مطالب ِ زیر حاصل ِ تلاش ِ اینجانب جهت ِ خلاصه سازی و بیرون کشیدن ِ روند ِ یک تحلیل از این منبع : کلیک : بوده ؛ تا اگر شما هم با ترم بالایی ها واحد برداشتید و استاد ازتون تحلیل خواست مثل ِ من به چه کنم چه کنم نیفتید :fav30::fav24::fav30:
پس بخوانید و آگاه باشید ؛ بعله ! :fav27:
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
تحليل مقاله
در تحليل و بررسى مفاد مقاله، نخست به تحليل امتيازها و بيان نقاط قوّت آن مى پردازيم و سپس در تحليل كاستى ها، به پاره اى نقاط ضعف آن اشاره مى نماييم تا در نهايت، راه براى تحليل نهايى و جمع بندى هموار گردد.
تحليل امتيازها
الف. ابعاد شكلى:
در بررسى ابعاد شكلى مقاله مى توان موارد ذيل را به عنوان امتياز آن برشمرد:
1. كوتاه گويى: موجز و خلاصه بودن مقاله و اينكه تقريباً توانسته اصول محورى موردنظر خود را در قالب يك مقاله كوتاه علمى بيان كند، امرى قابل توجه است.
2. عنوان گويا: انتخاب عنوان گويا و در عين حال جذّاب براى محقّقانى كه مسائل مربوط به اين حوزه را دنبال مى كنند، بسيار حايز اهميت است.
3. چارچوب طرح مسئله: رعايت و به كار بردن شيوه علمى در طرح مسائل، از نقاط قوّت آن
است. به اين نحو كه از مقدّمه اى گويا آغاز كرده و سپس در چند بخش به طرح و بحث از
موضوعات پرداخته و در هر بخش، به اصل تفكيك مسائل نيز توجه داشته و حتى الامكان
جداسازى هاى لازم صورت گرفته تا آنكه در نهايت، به ذكر «منابع مقاله» پرداخته است.
بدين ترتيب، از چارچوب كلّى: 1. چكيده;
2. مقدّمه سازى (ايجاد انگيزه);
3. طرح، تحليل و بررسى علمى موضوع;
4. جمع بندى و نتيجه گيرى
و 5. ذكر منابع و يادداشت ها،
4. به كارگيرى ابزارهاى علمى: استفاده از جدول و برخى علايم و نشانه ها به عنوان ابزارهاى
تفهيمى ـ علمى (البته بهره گيرى از اين نوع ابزارها در زمينه مباحث عامّ و تجريدى علوم
انسانى به سادگى صورت نمى پذيرد، ولى به دليل گفته شده بايد به ويژه در طرح مقالات
علمى بسيار به آن توجه داشت. علاوه بر اينكه سلايق، فضاى ذهنى و جوّ فكرى و مخاطبان
امروزى نيز به آن، رغبت زيادى نشان مى دهد.)
5. تفكيك و جداسازى: نويسنده تلاش كرده تمامى موارد موردنظر در بخش هاى چهارگانه را (به
غير از مقدّمه)، تحت يك شماره مجزّا، از هم تفكيك سازد كه اين امر در حفظ اصل جداسازى
مباحث او را يارى رسانده است. هرچند اين نوع شماره گذارى ها، چون به صورت تسلسلى
پيش مى رود، معمولا اولويّت و طبقه بندى موضوعات را براى خواننده تداعى نخواهد كرد.
اما در هر حال، جداى از اين نكته، چنين شكل جداسازى با عدد، كمك شايانى به مخاطب در
تفكيك مطالب خواهد كرد تا اينكه مانند رويه رايج بخواهيم مباحث را به صورت انشايى پشت
سرهم بيان كنيم.
6. جنبه ترغيبى: همان گونه كه در بند اول آمد، مقاله در كل جنبه ترغيبى و ايجاد انگيزه دارد.
هر خواننده مشتاقى با نظر به اين مقاله احساس مى كند با موضوعى روبه روست كه جاى
بحث و تحقيق در آن بسيار است و هنوز ابعاد و جوانب گوناگونِ آن موشكافى نشده; از اين رو،
اگر در اين قلمرو انديشيده، و نيز داراى حساسيّت علمى باشد، خود را با مسائل و موضوعات
فراوانى براى پژوهش و انديشه مواجه خواهد ديد.
البته اگر هر نوشته اى فقط در اين حدّ از استوارى هم باشد مى توان آن را قابل قبول ارزيابى
كرد; چرا كه مهم ترين هدف هر مقاله علمى بايد گشودن دريچه هاى جديد به روى صاحبان
انديشه و دعوت آنان به تفكّر منطقى پيرامون آن موضوع باشد; تا فتحِ «مبتدايى» و ختمِ آن به
«خبرى واحد»!
ب. ابعاد محتوايى:
با نگاهى دقيق به محتواى مقاله، امتيازهاى آن را مى توان شامل اين موارد دانست:
1
. اهميت موضوع
2. انتخاب موضوعى بكر
3. جامعيّت نسبى در كلّ
4. آشنايى و نظر به ديدگاه هاى گوناگون
5. ارائه روش و حركت بر مدار آن
6. ارجاع و استناد به منابع معتب
7. نظم منطقى در عناوين كلّى
تحليل كاستى ها
الف. ابعاد شكلى:
در تحليل كاستى ها، نخست به مسائلى مى پردازيم كه بيشتر جنبه شكلى دارند و به نظر
نگارنده، در صورت رفع آن ها، مقاله از صورت مناسب ترى برخوردار خواهد شد:
1. فقدان چكيده و نتيجه گيرى
2. منبع دهى آزاد
3. ويراستارى
4. طراحى صفحات
5. سيستم عدددهى
ب. ابعاد محتوايى:
در بررسى و تحليل ابعاد محتوايى مقاله، به منظور تفكيك اشكالات اصولى از خرده گيرى هاى فرعى، اين موارد را در دو
بند: «مبنايى» و «روبنايى»، دنبال مى كنيم.
اشكالات مبنايى از اهميت بيشترى برخوردارند; چرا كه با مسائل كلّى مقاله پيوند خورده و مربوط به ساخت اصلى و
ساختار آنند .
و نيز نكات روبنايى، ابهاماتى جزئى مى باشند كه به نظر نگارنده رسيده اند.
تحليل نهايى و جمع بندى
پاسخ به سوالاتی از این قبیل که آیا مقاله توانسته در مسیر درست حرکت کند و به نتیجه ی ِ
مطلوب رسیده است ، یا خیر ؟
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
:gol::gol: