هاشميان: دوست ندارم از هيچ کس کپي برداري کنم
وحيد هاشميان چند ماه پيش دوران درخشان فوتبالش را به پايان رساند و تابستان گذشته بود که اعلام کرد ديگر نميخواهد به گلزني ادامه دهد.
مهاجم پيشين بايرن مونيخ در گفتوگو با پايگاه اينترنتي فدراسيون جهاني فوتبال درباره آغاز مربيگرياش و همچنين شانس ايرانيها براي حضور در جام جهاني 2014 صحبت کرد.
به گزارش ايسنا،در اين گزارش آمده است: چالش تازه هاشميان در ليگ فوتبال آماتور شمال آلمان آغاز شده است. هاشميان 36 ساله ميخواهد مربي فوتبال شود و چند هفتهاي است که تجربه عملي لازم براي گرفتن مدرک مربيگري را به عنوان مربي در تيم هالستنبک رلينگن در ليگ دسته 5 آلمان آغاز کرده است.
هاشميان با خانوادهاش از ايران راهي هامبورگ شده است. اين شهر بندري از مدتها پيش به وطن دوم او تبديل شده، درست پس از اينکه او براي هامبورگ توپ ميزد. او قصد دارد از اين شهر ميليوني چيزهايي بياموزد. به تجربه عملي نياز دارم تا مربي فوتبال شوم. بسيار خوشحال و راضي هستم که اين امکان را در هالستنبک رلينگن يافتهام.
هاشميان ابتدا بايد با نقش يک مربي کنار بيايد. او اعتراف ميکند گهگاه هواي فوتبال به سرش ميزند بويژه وقتهايي که در ميدان دستورهايي ميدهد: بسيار سخت است که به يک باره فوتبال را کنار بگذاري و ديگر فعاليت نداشته باشي بويژه وقتي که مدتي طولاني را به عنوان فوتباليست فعاليت کردهاي ولي من هميشه ميدانستم که نميتوانم تمام عمرم را فوتبال بازي کنم. با اين حال دوست دارم همچنان در اين ورزش هيجان انگيز فعال باشم و مربيگري را فرصتي کامل براي اين کار ميبينم.
او به عنوان بازيکن باشگاههاي زيادي را تجربه کرد و با مربيان بزرگ بيشماري که داشت، اين فرصت را هم در اختيار داشت تا از آنها به طور تجربي چيزهايي را بياموزد. هاشميان نگاهش را به بهترينها دوخته است: مربيان بزرگي همچون فابيو کاپلو، اوتمار هيتسفلد، لوئيس فان خال يا بويژه يورگن کلوپ الگوهاي من هستند. با اين حال دوست ندارم از هيچ کس کپيبرداري کنم بلکه هميشه ميخواهم خودم باشم و سبک خودم را پيدا کنم.
هاشميان هنوز مطمئن نيست آيا اين سبک با شيوه احساسي و انگيزه دهنده کلوپ همخواني دارد يا بيشتر شبيه کار آرام و خونسردانه ويسنته دلبوسکه است: فکر ميکنم اين به شرايط بستگي دارد و مهم آن است که بتوان ترکيب و تعادل درستي را يافت. در برخي فازها نبايد بيش از اندازه آرام بود. در برخي مواقع ديگر هم نياز نيست که بيش از اندازه از خود بيخود شد. با اين حال هنوز هم بايد ياد بگيرم و هر روز سخت کار کنم. درست از همين موضوع بسيار خوشحالم.
يک چيز براي هاشميان که به تازگي پدر شده است بسيار روشن است: مربي بودن سراسر متفاوت از بازيکن بودن است. او ميگويد: هر روز در مييابم که اين دو حرفه دو جفت کفش کاملا متفاوت با يکديگر هستند. فرد به عنوان بازيکن بسيار به خودش فکر ميکند و در مقابل به عنوان مربي هميشه به تيم فکر ميکند و همه را ميبيند.
فوتبال در سالهاي اخير پيشرفت زيادي داشته است. اين ورزش بسيار سريعتر و پربرخوردتر شده است. در حال حاضر به مهارتهاي فني و تاکتيکي و همچنين پاسهاي کوتاه و بازي ترکيبي اهميت زيادي داده ميشود. هاشميان هم متوجه اين تغييرات شده است: فوتبال به دانشي تبديل شده است و بسيار اهميت دارد که امروزه بسيار چند سويه و متفاوت به تمرين پرداخت.
هاشميان 55 بار براي تيم ملي فوتبال ايران به ميدان رفت و 14 گل ملي را هم به ثمر رساند. او در جام جهاني 2006 آلمان در هر سه بازي گروهي به ميدان رفت. او امروز هم هر مسابقهي تيم ملي را به دقت زير نظر دارد.
رقابتهاي انتخابي جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي براي ايران از دست رفت و در رقابتهاي انتخابي کنوني براي برزيل 2014 هم ايران پس از شکست يک بر صفر خانگي برابر ازبکستان در مکان سوم گروهش جاي دارد: در سه بازي باقي مانده ديگر اجازه نداريم امتيازي از دست بدهيم. بايد بسيار متمرکز و بادقت عمل کنيم تا به جام جهاني راه پيدا کنيم.
مهاجم پيشين تيم ملي ايران خوشبينانه ميگويد فکر ميکنم در آسيا جزو قويترين کشورها در فوتبال هستيم. از نظر کيفيت اين پتانسيل را داريم که در برزيل حاضر باشيم. هاشميان ميگويد اينکه ايران در حال حاضر ديگر بازيکنان بزرگي همچون علي دايي، علي کريمي، مهدي مهدوي کيا يا خود او را که همگي در بوندسليگاي آلمان براي خود اسمي به هم زدهاند در اختيار ندارد به اين دليل نيست که در ايران استعدادهاي کافي وجود ندارند بلکه اين بيشتر به سازماندهي برميگردد: فکر ميکنم زمان تغيير نسل در فوتبال ايران باشد. استعدادها و بازيکنان خوب بسياري را در اختيار داريم ولي بايد با برنامهاي خوب و ساختارسازي مناسب از اين استعدادها استفاده کنيم. اين چيزي است که در 10 سال اخير نداشتهايم.
شايد هاشميان چند سال بعد با تيم ملي ايران دوران موفقي را رقم بزند. بايد با اشتياق منتظر ماند و ديد هليکوپتر کجا را براي مربيگري انتخاب کرده و در آنجا فرود ميآيد.
وحيد هاشميان چند ماه پيش دوران درخشان فوتبالش را به پايان رساند و تابستان گذشته بود که اعلام کرد ديگر نميخواهد به گلزني ادامه دهد.

به گزارش ايسنا،در اين گزارش آمده است: چالش تازه هاشميان در ليگ فوتبال آماتور شمال آلمان آغاز شده است. هاشميان 36 ساله ميخواهد مربي فوتبال شود و چند هفتهاي است که تجربه عملي لازم براي گرفتن مدرک مربيگري را به عنوان مربي در تيم هالستنبک رلينگن در ليگ دسته 5 آلمان آغاز کرده است.
هاشميان با خانوادهاش از ايران راهي هامبورگ شده است. اين شهر بندري از مدتها پيش به وطن دوم او تبديل شده، درست پس از اينکه او براي هامبورگ توپ ميزد. او قصد دارد از اين شهر ميليوني چيزهايي بياموزد. به تجربه عملي نياز دارم تا مربي فوتبال شوم. بسيار خوشحال و راضي هستم که اين امکان را در هالستنبک رلينگن يافتهام.
هاشميان ابتدا بايد با نقش يک مربي کنار بيايد. او اعتراف ميکند گهگاه هواي فوتبال به سرش ميزند بويژه وقتهايي که در ميدان دستورهايي ميدهد: بسيار سخت است که به يک باره فوتبال را کنار بگذاري و ديگر فعاليت نداشته باشي بويژه وقتي که مدتي طولاني را به عنوان فوتباليست فعاليت کردهاي ولي من هميشه ميدانستم که نميتوانم تمام عمرم را فوتبال بازي کنم. با اين حال دوست دارم همچنان در اين ورزش هيجان انگيز فعال باشم و مربيگري را فرصتي کامل براي اين کار ميبينم.
او به عنوان بازيکن باشگاههاي زيادي را تجربه کرد و با مربيان بزرگ بيشماري که داشت، اين فرصت را هم در اختيار داشت تا از آنها به طور تجربي چيزهايي را بياموزد. هاشميان نگاهش را به بهترينها دوخته است: مربيان بزرگي همچون فابيو کاپلو، اوتمار هيتسفلد، لوئيس فان خال يا بويژه يورگن کلوپ الگوهاي من هستند. با اين حال دوست ندارم از هيچ کس کپيبرداري کنم بلکه هميشه ميخواهم خودم باشم و سبک خودم را پيدا کنم.
هاشميان هنوز مطمئن نيست آيا اين سبک با شيوه احساسي و انگيزه دهنده کلوپ همخواني دارد يا بيشتر شبيه کار آرام و خونسردانه ويسنته دلبوسکه است: فکر ميکنم اين به شرايط بستگي دارد و مهم آن است که بتوان ترکيب و تعادل درستي را يافت. در برخي فازها نبايد بيش از اندازه آرام بود. در برخي مواقع ديگر هم نياز نيست که بيش از اندازه از خود بيخود شد. با اين حال هنوز هم بايد ياد بگيرم و هر روز سخت کار کنم. درست از همين موضوع بسيار خوشحالم.
يک چيز براي هاشميان که به تازگي پدر شده است بسيار روشن است: مربي بودن سراسر متفاوت از بازيکن بودن است. او ميگويد: هر روز در مييابم که اين دو حرفه دو جفت کفش کاملا متفاوت با يکديگر هستند. فرد به عنوان بازيکن بسيار به خودش فکر ميکند و در مقابل به عنوان مربي هميشه به تيم فکر ميکند و همه را ميبيند.
فوتبال در سالهاي اخير پيشرفت زيادي داشته است. اين ورزش بسيار سريعتر و پربرخوردتر شده است. در حال حاضر به مهارتهاي فني و تاکتيکي و همچنين پاسهاي کوتاه و بازي ترکيبي اهميت زيادي داده ميشود. هاشميان هم متوجه اين تغييرات شده است: فوتبال به دانشي تبديل شده است و بسيار اهميت دارد که امروزه بسيار چند سويه و متفاوت به تمرين پرداخت.
هاشميان 55 بار براي تيم ملي فوتبال ايران به ميدان رفت و 14 گل ملي را هم به ثمر رساند. او در جام جهاني 2006 آلمان در هر سه بازي گروهي به ميدان رفت. او امروز هم هر مسابقهي تيم ملي را به دقت زير نظر دارد.
رقابتهاي انتخابي جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي براي ايران از دست رفت و در رقابتهاي انتخابي کنوني براي برزيل 2014 هم ايران پس از شکست يک بر صفر خانگي برابر ازبکستان در مکان سوم گروهش جاي دارد: در سه بازي باقي مانده ديگر اجازه نداريم امتيازي از دست بدهيم. بايد بسيار متمرکز و بادقت عمل کنيم تا به جام جهاني راه پيدا کنيم.
مهاجم پيشين تيم ملي ايران خوشبينانه ميگويد فکر ميکنم در آسيا جزو قويترين کشورها در فوتبال هستيم. از نظر کيفيت اين پتانسيل را داريم که در برزيل حاضر باشيم. هاشميان ميگويد اينکه ايران در حال حاضر ديگر بازيکنان بزرگي همچون علي دايي، علي کريمي، مهدي مهدوي کيا يا خود او را که همگي در بوندسليگاي آلمان براي خود اسمي به هم زدهاند در اختيار ندارد به اين دليل نيست که در ايران استعدادهاي کافي وجود ندارند بلکه اين بيشتر به سازماندهي برميگردد: فکر ميکنم زمان تغيير نسل در فوتبال ايران باشد. استعدادها و بازيکنان خوب بسياري را در اختيار داريم ولي بايد با برنامهاي خوب و ساختارسازي مناسب از اين استعدادها استفاده کنيم. اين چيزي است که در 10 سال اخير نداشتهايم.
شايد هاشميان چند سال بعد با تيم ملي ايران دوران موفقي را رقم بزند. بايد با اشتياق منتظر ماند و ديد هليکوپتر کجا را براي مربيگري انتخاب کرده و در آنجا فرود ميآيد.